Jozani Forest - las tropikalny

Zanzibar słynie nie tylko z pięknych plaż, plantacji przypraw i uśmiechniętych lokalsów. Na uwagę zasługuje również tutejsza przyroda. Jednym z ciekawszych miejsc znajdujących się na Zanzibarze, jest Park Narodowy Jozani Forest. Słynie on m.in. z drzew namorzynowych i małpek Red Colobus. Miejsce to jest jedynym na wyspie lasem tropikalnym. Zajmuje obszar tylko 50 kilometrów kwadratowych, ale jego roślinność robi wielkie wrażenie na odwiedzających. Na terenie parku należy poruszać się tylko z przewodnikiem. Główny szlak turystyczny można pokonać spacerem w ciągu godziny. Przewodnik naszej wycieczki z nieco znudzoną miną oprowadzał nas wyznaczonymi ścieżkami po lesie. Moją uwagę przykuły małe małpki o czerwonym grzbiecie i bujnej grzywie, zwane Red columbus. Przeskakiwały z jednego drzewa na drugie podczas naszego spaceru. Gatunek tych zwierząt występuje tylko na Zanzibarze, co czyni te miejsce jeszcze bardziej wyjątkowym. W tym tropikalnym lesie mogą  czuć się one bezpiecznie i beztrosko skakać po drzewach. Pomimo tego, że są to dzikie zwierzęta, to jednak nie boją się ludzi, wyglądają na bardzo oswojone i przyzwyczajone do widoku człowieka. Oprócz tych małpek w lesie znajduje się wiele innych zwierząt, m.in. około 50 różnych gatunków motyli i 40 gatunków ptaków.

 

Po krótkim spacerze przewodnik zakomunikował nam, że przeprowadzi nas na drugą stronę parku, porośniętą lasem namorzynowym. Wyglądem obszar ten przypominał mi bajkowy las. Porośnięty był tzw. namorzynami, czyli wiecznie zielonymi krzewami i drzewami, których korzenie na stałe są zanurzone w wodzie. Rośliny te są odporne na wysokie zasolenie i przypływy wód. Podczas przypływów woda zalewa je po korony drzew, a w okresie odpływów odsłania grunt, na którym rosną korzenie oraz pnie drzew. Namorzyny jako przystosowanie do specyficznych warunków środowiska, wykształciły dwa rodzaje korzeni. Są to korzenie powietrzne, skierowane do góry ponad wodę lub bagnisty grunt. Za ich pomocą pobierają tlen z powietrza, ponieważ bagienny grunt w którym rosną jest słabo natleniony. Z kolei drugi rodzaj korzeni, to korzenie podporowe wyrastające z pni ponad podłożem. Służą one namorzynom do podpierania i zakotwiczenia się w bagiennej glebie. W lesie tym występuje też wiele roślin wykazujących właściwości lecznice - taka naturalna apteka. Lasy namorzynowe to obszary odgrywające duże znaczenie w przyrodzie, ale są one zagrożone wyginięciem. Należą do najbogatszych ekosystemów na ziemi. Występuje tam bardzo dużo gatunków roślin i zwierząt, wiele spośród nich zagrożonych jest wymarciem. Korzenie roślin porastających te lasy zatrzymują zanieczyszczenia spływające z lądu, oczyszczają dzięki temu wodę, chronią więc rafy koralowe i organizmy wodne. Okazuje się jednak, że mimo szeroko zakrojonej kampanii na rzecz ochrony lasów namorzynowych, tylko w małym stopniu udało się dotychczas przyhamować tempo ich zaniku. Największe wrażenie zrobiły na mnie korzenie stale zanurzone w wodzie. Dowiedziałam się również, że drzewa te są ważne dla lokalnej ekologii, co okazało się bardzo pouczające. Siedlisko namorzynowe wyglądało naprawdę imponująco.